ประเภทและกลุ่มของคำกริยา [Les catégories et les groupes de verbes]

ประเภทและกลุ่มของคำกริยา [Les catégories et les groupes de verbes]

 ประเภทของคำกริยา :

   1. คำกริยาที่ต้องการ กรรมตรง หรือ กรรมรอง (verbes transitifs)

      * Je choisis des cadeaux. (กรรมตรง) [ฉันเลือกของขวัญ]

      * Je réponds à sa lettre.(กรรมรอง) [ฉันตอบจดหมายของเขา]

    2. คำกริยาที่ไม่ต้องการกรรม (verbes intransitifs)

       * Elle est partie. [หล่อนไปแล้ว]

    <คำกริยาบางคำสามารถมีได้หลายโครงสร้าง> : 

       * Il est temps de conclure. (ไม่มีกรรม) [ถึงเวลาต้องสรุปแล้ว]

       * Conclus ton devoir. (กรรมตรง) [ทำการบ้านของเธอให้เสร็จ]

       * La justice conclut à un non lieu.(กรรมรอง)  [ศาลตัดสินให้พ้นผิด]

   3. คำกริยาที่ไม่ได้ระบุถึงบุคคลใดบุคคลหนึ่งโดยเฉพาะ (verbes impersonnels) โดยจะประกอบกับประธาน " il " เท่านั้น

      * Il pleut. [ฝนตก]

      * Il faut partir tout de suite. [ต้องไปเดี๋ยวนี้]

      * Il est bon de se lever tôt. [การตื่นนอนแต่เช้าเป็นสิ่งที่ดี]

 กลุ่มของคำกริยา :

    1. กลุ่มที่ 1 คือ คำกริยาที่ infinitif (คำกริยาที่ยังไม่ได้ผัน) ลงท้ายด้วย _er (ยกเว้น aller ซึ่งเป็นกลุ่มที่ 3) : parler, habiter, regarder, travailler ...

     ตัวอย่างการผัน verbe "parler" :

        1. ตัด _er ออก [ จะเหลือ "แกน" (radical) : parl ]

        2. เติม "ลงท้าย" (terminaison) ที่ "แกน" (radical) : _e , _es, _e, _ons, _ez, _ent

                                                                 Je parle (เชอ ปาล)

                                                                 Tu parles (ตู ปาล)

                                                                 Il (Elle / On) parle (อิล / แอล / อง ปาล)

                                                                 Nous parlons (นู ปาร์-ลง)

                                                                 Vous parlez (วู ปาร์-เล)

                                                                 Ils (Elles) parlent (อิล / แอล ปาล)

    2. กลุ่มที่ 2 คือคำกริยา ที่ infinitif (คำกริยาที่ยังไม่ได้ผัน) ลงท้ายด้วย _ir : finir, choisir, grandir, réussir, ...

      ตัวอย่างการผัน verbe "finir" :

      1. ตัด _ir ออก [ จะเหลือ "แกน" (radical) : fin ]

      2. เติม "ลงท้าย" (terminaison) ที่ "แกน" (radical) : _is , _is, _it, _issons, _issez, _issent

                                                                 Je finis (เชอ ฟิ-นิ)

                                                                 Tu finis (ตู ฟิ-นิ)

                                                                 Il (Elle / On) finit (อิล / แอล / อง ฟิ-นิ)

                                                                 Nous finissons (นู ฟิ-นิส-ซง)

                                                                 Vous finissez (วู ฟิ-นิส-เซ)

                                                                 Ils (Elles) finissent (อิล / แอล ฟิ-นิส)

     3. กลุ่มที่ 3 คือคำกริยาอื่นๆที่ส่วนใหญ่แส้ว infinitif (คำกริยาที่ยังไม่ได้ผัน) ลงท้ายแตกต่างจากคำกริยาในกลุ่มที่ 1 และกลุ่มที่ 2

           โดยจะมี รูปแบบการผันที่หลากหลาย :  être, avoir, prendre, faire, vouloir, mettre ...

       ตัวอย่างการผันคำกริยากลุ่มที่ 3 : verbe : "être", "avoir", "prendre", "faire", "vouloir":

être	avoir	prendre	faire	vouloir
Je suis	J' ai	Je prends	Je fais	Je veux
Tu es	Tu as	Tu prends	Tu fais	Tu veux
Il/Elle/On est	Il/Elle/On a	Il/Elle/On prend	Il/Elle/On fait	Il/Elle/On veut
Nous sommes	Nous avons	Nous prenons	Nous faisons	Nous voulons
Vous êtes	Vous avez	Vous prenez	Vous faites	Vous voulez
Ils/Elles sont	Ils/Elles ont	Ils/Elles prennent	Ils/Elles font	Ils/Elles veulent

    <คำกริยา "être" และ "avoir" เป็น คำกริยาในกลุ่มที่ 3 นอกจากจะเป็นกริยาแท้ แล้ว ยังเป็นกริยาช่วย (auxiliaires)

     ในการสร้างรูปอดีตกาล (temps composé ของ passé composé) อีกด้วย>

       * Je suis étudiant. (กริยาแท้)[ ฉันเป็นนักศึกษา]

         * Je suis arrivé en avance. (กริยาช่วย) [ฉันมาก่อนเวลา]

         * J'ai beaucoup de travail. (กริยาแท้) [ฉันมีงานมาก]

         * J'ai fini mes devoirs. (กริยาช่วย) [ฉันทำการบ้านเสร็จแล้ว]